3 yıldır bir şeyleri değiştirmem gerektiğinin farkındaydım. Bir şeyleri değiştirmeli ve yoluma devam etmeliydim. Onu unutmalıydım ilk olarak, acı verecekti biliyorum ama yapmalıydım. Ve sonra yaptım... Onu unutmaya, artık beklememeye karar verdim. Şimdiyse kemiklerime kadar hissettiğim bir acıyla hayatıma devam etmeye çalışıyorum.. Bir şeylerle meşgul etmeliydim kafamı. Yoksa her an onu düşünürüm. Yapacak bir şeyler ararken "Neden onu unutturacak şeyler değilde hatırlatacak şeylerle veda etmiyorum?" diye soruyorum kendime... Ve bu günlüğü yazıyorum... (Yazdıklarım ve yazacaklarım tamamiyle gerçektir. Beni anlamanız ümidiyle..)