Stracony honor

Jeden drugiemu pali na stosie życia... Pali respekt, uznanie, podziw w oczach innych. Pali honor.
Ten drugi zaś desperacko pragnie go odzyskać - plamiąc ręce krwią.

"Wojna się skończyła, a jej echo wkrótce przepadnie w próżni."
Ludzie składają ciche życzenia.

Przecież to właśnie wojna nakręca błędne koło nienawiści.
Zemsty.

"Koniec wojny!"
Te okrzyki - dawniej kipiące szczęściem - teraz zaczynają rdzewieć i cicho skrzypieć w pamięci... niczym nieudolne kłamstwo.

________
W bliżej nieokreślonym czasie - prawdopodobnie gdy skończę inną moją 'książkę' - ta powieść będzie kontynuowana.
Chyba.