Sadece başlaman gerekir çünkü, bir şekilde bir yerden adımını atmak, o eşiği geçmek gerekir. Öylesine kurulan cümlelerin yordamiyla attığın o adımların vardığı yeri de anlamayacaksindir hem. Nerden başlarsan ordan yol alırsın. Ve başlarsa geri de dönemezsin. Söz ağızdan, kelime beyinden cikmistir bir kere. Nereye varacagini gorecek olmanin kaderine uzatirsin o sirada ellerini, olana bitene kendini birakacagini, baslanmisin mutlaka bitecegini bilirsin.
Kelimeler kaderdir işte tüm bu sebeplerden dolayı. Yaşananları başlatan her söz ve hareket de kaderi belirler eşit zamanda. Yazmakla yaşamak çok benzerdir bu konumda.
Yaşamak yazmaktır
Yazmak da yaşamak.
Pencerenin kenarında tekerlekli sandalyede, ölmeyi bekleyen adama! Berdel olarak verilmiştim...
Urfa'nın dar sokakları üstüne, üstüne gelirken savaşmak hiç bu kadar zor olmamıştı...
Liya Dağdeviren
Hazar Harzemşah
@! Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır!.