Bir insan hayatına aniden girip tüm bu neşeli giden hayatını nasıl boktan bir hayata dönüştürebilirki? Onun bir dokunuşuna, bir gülüşüne , içten bi nefes alıp verişine, sana bir kaç saniyelik bakışına, bir göz kırpışına bu kadar ihtiyacın varken bunları yapması kalbinin bir cam bardak gibi paramparça olmasını kaldırabilir mi? Bir sevilmek vardır bi de delicesine sevmek, ben ise hep başkasını seven taraf oluyorum. Buna artık alıştım sevilmeyen bir genç kız olmaya. ve en nefret ettiğim ,her gece yatmadan önce kendi kendime söylediğim cümle ise şu 'BENİ KİMSE SEVMİYECEK '.