Hayatıma anlam katan kişileri kaybettim. Bunun acısıyla yaşadım hep. Mutlu olmaya çalışmadım , ağladım. Dışarıya kapılarımı kilitledim. Gülümsemedim tebessüm etmedim. Arkadaş edinmedim. Bu kadar acı yeter değil mi? Bu acılardan sonra acı çektirmeye karar verdim. Sert kız imaj ı verdim sadece arkadaşlarımın yanında kendim oldum. Bundan sonra ne olacağı umrumda mı? Pek olmasada evet. Ama anı yaşamalıyım. Geleceği düşünüp değilde anı yaşayarak hareket etmeliyim. Belki mutlu olurum. İç ses: İnş cnm ya!!Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang