"Ölüm meleğim, hadi öldür beni! Yap şunu, serbest bırak beni!" gözlerinden yaşlar akıyordu, kim öldürülmesi için yalvarırdı ki? "Hayır ben, ben bunu yapamam." Bana daha yeni fark ettiğim elimdeki silahı işaret etti "Sen bunu yapmak için doğmuşsun. Hadi ama! Öldür beni, kır zincirlerimi de uçabileyim. Aynı o adama yaptığın gibi, silahı tam kalbime ateşle." Elimdeki silahı istem dışı kalbine doğrulttum. Bedenim bir başkasının elindeydi, her zamanki gibi... "Silahı sen ateşlemezsen ben ateşlerim! Bu arada damganı basmayı unutma ölüm meleğim." Silah sesi duyulur ve gözlerim her zaman olduğu gibi hızla açılır "Lanet olsun, hepsi bir kabusmuş!" Yoksa değil miydi? Ah tabii ki değildi!
7 parts