Ama... seviyordum. Onu seviyordum. Sevmek kolay değildi; yemek yemesine sevinmek, sigara içmesine üzülmek, üşümesine dayanamamak, terlemesinden korkmak, hem bir seven yürek gibi, hem bir aile şefkati sarıp sarmalamak istemek kolay değildi. O'nu içten düşünmek, sen O olmaktır sevgi.
Sevgi kolay değildir; göz göze geldiğinde yüreğine bir kor düşmesine engel olamamak, dans ederken o dakikaların hiç bitmemesi için dua etmek, O'nun tenine her sıradan temasında bile onu ne kadar sevdiğini düşünmek ve hissetmek, avuç içlerinin ter kokusunu özetlemek yokluğunda kolay değil; sımsıcaklıktır sevgi...
Sevgi kolay değildir; gece yatağına girdiğinde onu düşünmek, dualarına onuda dahil etmek, kendinden çok onun için yalvarmak, dua etmek kolay değil... Dualarında ona yer vermektir sevgi.
Sevgi kolay değildir; onunla sadece konuşmak, bakışmak, dans etmek veya yürümek, özlemek değil. Yıllar sonrasınıda düşünerek, onunla geçecek yıllara tebessümle bakmak, yaşlanmayı istemek kolay değildir. Hayatı ona verebilmeyi istemektir sevgi.
Bütün bunlar kolay değil. Bir anda düşünemez, isteyemez insan. Sevgi kolay değildir çünkü kolay şeyler yakışmaz insana. Geceye mahhum olan, gündüz önünü göremez misali, ben sevgime mahkum olmuşum. Sevgim benim mabedim. Dokunmayın mabedime.
Fısıltı Serisi - 1
#SonFısıltı
Karanlık... Nefes alamıyorum. Karanlık dipsiz bir kuyu gibi beni içine çekiyor. Hava ağır ve nefes almak neredeyse imkansız. Ayaklarım taş gibi, koşmak istiyorum ama yere mıhlanmış gibiyim. Bir gölge yaklaşıyor, tanımlayamadığım bir biçimde... Sessiz ama ürkütücü. Soğuk bir el, sanki boynuma dolanıyor, beni sıkıyor. Çığlık atmak istiyorum ama sesim çıkmıyor.
(Diğer hesabım silindi burdan devammm. Piskolojik ve fiziksel şiddet vardır. Tetikleyici içerik ⚠️⚠️⚠️)