Story cover for TEHLİKE YANIBAŞINDA 1 -İNTİKAM ATEŞİ- by israakagunduzzz
TEHLİKE YANIBAŞINDA 1 -İNTİKAM ATEŞİ-
  • WpView
    Reads 5,464
  • WpVote
    Votes 3,124
  • WpPart
    Parts 64
  • WpView
    Reads 5,464
  • WpVote
    Votes 3,124
  • WpPart
    Parts 64
Ongoing, First published Jun 10, 2016
Kelepçesini açtım öfkemin. Hayal kırıklıklarımın canımı yaktığı dönemleri çoktan atlattım. Hayal kırıklıklarıma saç kırıklarımmış gibi davrandığımdan beri daha güçlüyüm. Hissiz biri olmayı ben istemedim. Onlar karşılarında böyle biri görmeyi tercih ettiler ve görecekler. Beni canavara dönüştüren onlar oldu. Bunu kendileri istedi. İyi biri değilim. Hiçbir zaman da olmadım. Çünkü kimse karşısında iyi biri olmasını dileyecek kadar iyi değil.

Katil olmak için sadece birini öldürmek gerekmez. Birinin yaşama sevincini elinden almak da bir cinayettir mesela. Birinin ruhuna işkence yapmak da cinayettir. Ve inanın birini öldürmek, ruhuna acı çektirmekten daha iyidir.

Ben bir katilim. Tek bir farkla. Ben insanların ruhuna işkence eden bir katil değilim. Ya da bir insanı öldüren bir katil değilim. Her insanın katili vardır. Hislerini öldüren, acı çektiren elbet biri vardır. Bu kimin annesi, kiminin babası, kiminin sevgilisi...

Benim mi? Benim katilim BENİM!

NOT: Her hikayede saf, temiz, iyi kalpli kız seven ve onun tarafını tutan sevgili okurlar. Üzgünüm, istediğiniz üç özelliğe de sahip değilim.
All Rights Reserved
Sign up to add TEHLİKE YANIBAŞINDA 1 -İNTİKAM ATEŞİ- to your library and receive updates
or
#6sonat
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
56 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
ÂFİTAP cover
SOYADINDA ZİNCİR cover
ATEŞLE DOKUNMAK cover
EDHO cover
Cansız Manken (+18) cover
MAHKUM cover
5. seviye cover
Sadist🔞 cover
DƏLİXANA cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

56 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.