"Belki de benim kaderim buydu.Kadın olarak gelmiştim yeryüzüne.Ojemi kırmızı sürünce "Fahişe",siyah sürünce "Satanist" oldum.Tanrının renklerine isim verdiler umarsızca.Hayatım boyunca farklı sıfatlarla anıldım.Hiçbir zaman insan olarak bakılmadım.Başını örtersen namuslu,saçlarını özgür bırakırsan namussuzsun.Eteğin bileğinde olursa ahlaklı,diz üstünde olursa kötü yoldasın.Bir erkek gece on ikide dışarı çıkabilirken sen gök hâlâ maviyken bile adım atamazsın.Bir erkek severse adam olur,sen seversen orospu.Önce babam vurdu yüzüme kadın olduğumu sonra annem doğruladı ve lanetlendi naciz bedenim.Tanrı beni yaratırken göğüslerime iki nokta koymuş ve günah yerimi yaratmış Livaneli'nin Meryem'i gibi.Tüm suçum buymuş Roza.Ben kadın doğmuşum.Tenim yasaklanmış başka bir tene.Gökyüzüne bakmaya dahi gücüm kalmamış halbuki o hepimizin değil mi? Pantolonumu dar giydiğimde arkama bakmışlar,saçlarımı açtığımda onlardan ilham almışlar.Tenime kahpe demişler,ismimi unutmuşlar.Ömrüm boyunca bulaşık yıkamış,çamaşır toplamış,çocuk emzirmişim ve saçlarımın her telinin kırılmasına izin vermişim.Anlamayacaklar Roza,insanlar benim de onlardan biri olduğumu anlamayacaklar.Bu daha yıllarca böyle sürecek.Ama biliyor musun? Kadınım diye asla kendimden nefret etmedim.Ben kadındım ve kimse benim kadar güçlü olamazdı.Elimin hamurunu her işe bulaştırabildim ve o hamurdan harikalar yarattım fakat babam bunu hiç görmedi.Bir insan babasından yara alınca toparlanması güç oluyor.Bir boşluk kalıyor bir yerlerinde ve o asla dolmuyor.Güzel yanı ise bu seni güçlü kılıyor.Kadın olmuşuz,parçalamışlar saçlarımızı,bir örtüyle bütün günahı temizlemişler.Sevememişim kimseyi,sevmişim içimde bir parıltıyla kalmış,vuslatı öbür dünyaya bırakmışım.Ve sen kadınsın Roza,ellerin güneşi tutmalı."
-KADIN
Huzurla yaşadığın evinde yalnız mısın gerçekten?
Hiç tanımadığın ve sokakta gördüğünde yüzünü çevirdiğin biri ile paylaşmak ister misin?
Peki ya onu sevmeye ne dersin?
Bu, evsizlerin değil, bunu sanata dönüştüren köstebeklerin hikayesi...
❥
h.k. gümüş