Kadınım, ey günahlarıma durağım, ey sırrım. Senden daha tatlı ve daha güzel bir helalim olmadı.
Seni Allah'ın emri ile, Allah'ı kefilim olarak gösterip istediğim gün gelir hep aklıma.
Değilmi ki seni üzmek senin sahibini üzmektir ve kefilime ihanettir.
Ey benim gülünce içime huzur dolduran helalim, gözümün aydınlığı,
Sultanım, sen bendensin, bende senden.
İstemem bir zerrem dahi sen olmamış benden,
Gönül pencerem, hayalhanem, kerimem,
Neden gözlerinin olması gereken yerde iki elmas var ki,
Güzelliğinin nedeni bende ki kelimeleri tüketmek sanki,
Söylesene bana güller nasıl taklit etmesin ki şimdi seni,
Öyle ya; kıskanmak aşkın bencil yüzüdür sevgili.
Ya Vedud esmasının tecellisisin kalbime, imtihansın sen şükrümle,
Ey adımı sahiplenerek söyleyenim, emanetim, gözümden sakındığım,
Avuçlarımın arasına yüzünden başka bir şey yakıştıramadığım,
Geç kalmışlığım, dünyama sığdıramadığım, kadınım.
Ey varlığına şair olduğum, huzurum.
Yazan: İsmail ŞAHİN