Κάποτε (#Wattys2016) - Heartlessly Fragile - Wattpad

Κάποτε (#Wattys2016)

Mar_BlueUnicorn

Reads 150
Votes 20
Parts 1

Reads 150
Votes 20
Parts 1

Mar_BlueUnicorn

wattys2016 αγάπη αποχαιρετισμός αυθόρμητο θλίψη ποιημα

Μία βαρετή μέρα, σκόρπιες λέξεις σε ένα χαρτί που κατέληξαν ένα (όχι και τόσο καλό) ποίημα, το οποίο παρόλα αυτά ήταν οι σκέψεις μου εκείνη τη μέρα. 

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016.All Rights Reserved

wattys2016 αγάπη αποχαιρετισμός αυθόρμητο θλίψη ποιημα

Table of contents

Κάποτε
Sun, Jun 12, 2016

1 part

Κάποτε
Sun, Jun 12, 2016

Sign up to add Κάποτε (#Wattys2016) to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Το διαμέρισμα των ταλαιπωρημένων ποιητών by user40287454

Σε ένα μικρό, σκοτεινό διαμέρισμα, ανάμεσα σε στοιβαγμένα χαρτιά, φθαρμένα έπιπλα και σκιές από ξεχασμένα όνειρα, γεννιούνται οι στίχοι των ταλαιπωρημένων ποιητών. Εδώ, η ποίηση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη. Είναι ψίθυροι μέσα στη νύχτα, μελάνι που στάζει σαν δάκρυα, φωνές που παλεύουν να ακουστούν. Οι στίχοι αυτοί είναι άλλοτε ωμοί, άλλοτε τρυφεροί, αλλά πάντα αληθινοί. Μιλούν για έρωτες που έσβησαν σαν το κερί, για όνειρα που στριμώχτηκαν σε τετραγωνικά, για ελπίδες που δεν πέθαναν, αλλά μαράθηκαν. Ένα ταξίδι στις νύχτες εκείνων που αγάπησαν πολύ, πόνεσαν βαθιά και συνέχισαν να γράφουν, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.

Σκεψεις by Broken_Gh0st

Αυτό εδώ το βιβλίο έχει μέσα του μια φωνή ενός ατόμου που δεν μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του με λόγια......για σκέψεις που το κυριαρχούν συχνά....για μια φωνή που φοβάται να μιλήσει.......και που δεν μπορεί να ανοιχτεί παρά μόνο με λέξεις......γιατί αυτό το άτομο θεωρεί ότι οι λέξεις αν διαβαστούν σωστά μπορούν να σου αποκαλύψουν πολλά.

𝐐𝐮𝐨𝐭𝐞𝐬 [✔️] by wherearetheeavocados

«Σε μια νεολαία που φοβάται να φλερτάρει, μην περιμένετε επανάσταση.» (Υ.Γ: Θα ήθελα να επισημάνω πως όλα τα κειμενάκια/quotes τα έχω βρει στο tumblr και δεν είναι δικά μου.) ©️2018

Ποιήματα Μέσα Απ' Την Καρδιά by nikki-maria

Και αυτή,λοιπόν,είναι η πρώτη ποιητική μου συλλογή στα ελληνικά.Όλοι έχουμε την ανάγκη να εκφραστούμε.Είτε μέσα από μια φανταστική ιστορία,είτε μέσα από ένα μουσικό κομμάτι...είτε μέσα από ένα ποίημα. Πλάθουμε έναν δικό μας κόσμο,αποτελούμενο από τις πιο ενδόμυχές μας σκέψεις.Αυτό είπα να κάνω και εγώ. Σας προσκαλώ, λοιπόν, να ταξιδέψετε στον κόσμο των ποιημάτων μου και εύχομαι αυτό το ταξίδι να σας μαγέψει!

Τα ποιήματα της Σοφίας. by sofaki87

Ποιήματα γραμμένα από το χέρι μου. Τα περισσότερα ποιήματα γράφτηκαν όταν ήμουν μαθήτρια.

Writing Down by xxrafaelax

Οι σκέψεις μου γίνανε κραυγές που ήθελαν κάπου να αποτυπωθούν και να γίνουν δαίμονες νέων ατόμων.

The reason(s) why I don't sleep at night by paranoidworld

You know when your head is so full you can't just close your eyes and let go? It's when all those thoughts become creation and fill in your whole blood. They won't just leave like that. Either they are crucial or less important, cheering or melancholic, mine are in that book. Just my late-night thoughts in the form of poems. GR/EN

Του λεξιλογίου το χρυσό και τα πολύτιμα πετράδια. by Millany_Kelly_Green

Ποιήματα παρμένα από σπάνιες λέξεις όλων των γλωσσών και των διαλέκτων

Απεγνωσμένα ποιήματα/κείμενα by panta_tha_vrexei

Δεν ζούμε αληθινά, παρά μόνο τη νύχτα μεσα στ' όνειρο.

Dum Spiro, Spero. by FreiderikhTsofila

Dum Spiro, Spero. "Όσο αναπνέω, ελπίζω" είναι λοιπόν ο τίτλος του βιβλίου με τα ερασιτεχνικά ποιήματα μου. Δεν είμαι ποιήτρια και δεν ξέρω εάν θα γίνω ποτέ, αλλά προς το παρόν αυτό είναι ότι έχω. Ελπίζω να τα αγαπήσετε όπως εγώ.

You may also like

Slide 1 of 10

Το διαμέρισμα των ταλαιπωρημένων ποιητών cover

𝐐𝐮𝐨𝐭𝐞𝐬 [✔️] cover

Ποιήματα Μέσα Απ' Την Καρδιά cover

Τα ποιήματα της Σοφίας. cover

Writing Down cover

The reason(s) why I don't sleep at night cover

Του λεξιλογίου το χρυσό και τα πολύτιμα πετράδια. cover

Απεγνωσμένα ποιήματα/κείμενα cover

Dum Spiro, Spero. cover

Το διαμέρισμα των ταλαιπωρημένων ποιητών

Σε ένα μικρό, σκοτεινό διαμέρισμα, ανάμεσα σε στοιβαγμένα χαρτιά, φθαρμένα έπιπλα και σκιές από ξεχασμένα όνειρα, γεννιούνται οι στίχοι των ταλαιπωρημένων ποιητών. Εδώ, η ποίηση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη. Είναι ψίθυροι μέσα στη νύχτα, μελάνι που στάζει σαν δάκρυα, φωνές που παλεύουν να ακουστούν. Οι στίχοι αυτοί είναι άλλοτε ωμοί, άλλοτε τρυφεροί, αλλά πάντα αληθινοί. Μιλούν για έρωτες που έσβησαν σαν το κερί, για όνειρα που στριμώχτηκαν σε τετραγωνικά, για ελπίδες που δεν πέθαναν, αλλά μαράθηκαν. Ένα ταξίδι στις νύχτες εκείνων που αγάπησαν πολύ, πόνεσαν βαθιά και συνέχισαν να γράφουν, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.