Toprağın Annesi

Üzeri tozlanmıss ahşap kapıyı var gücüyle iterek acıp ayagının hemen toprağa basmasının verdiği hazla bir nefes saldı hemen içine"mıhhh ".çocuklar ellerinde küçük su dolu kovalarlar göletteki toprağı hamurlaştırıyordu,hayrıihtiyarı bi hareketle gidiverdi yanlarına,elini çamura batırıp,'olmuş olmuş'dedi.çamura değişik şekiller vererek ev,araba,yol,cocuk...vb şeylerle çocukları o anki zamane oyuncaklarından alıp getirivermisti kendi çocukluğuna,taki bir ses yankılanana kadar dar ahsap hafif basık pencerelerinden,"çocuğun üzerini batırma bari,bak iyice bulaştırdı üzerine çamuru,sen bilincli oynuyursun ama o anlamazz daha".üc yaşlarında kıvırcık saçlı yanaklarına mavi tshortune camur bulaşmıs küçük oğlundan bahsediyordu.Bir anda onun orda oldugunu unutmuştu,daha dogrusu kendini onun yaşına indirgemisti,ve o sesten sonra anladı ki büyüdüğünu ve artıkk çamurlu cocugun annesi oldugunu,Toprağın annesi oldugunu.