Bundan epey bi zaman önce hayat hakkında bir fikrim olmamıştı. Sağ ve temiz yüreğim içten guluslerim vardı. Acı kelimesiyle henüz tamismamistim. Gozlerimin içinde parlayan ışık verdi. Ruhum beymbeyazdi, aglamayida bilirdim kaybolan oyuncagima dustugum için kanayan dizime, en cokta gulmeyi bilirdim içten ve masumca. Sonra kirli bir ruh dokundu ruhuma. Siyaha geldi ruhum zamanla, ask gibi temiz bir duygu kirliliğe bulastirdi yüreğime. Silindi yüzünden içten guluslerim ve kayboldu gozlerimden parlayan ışık. Temizlenmek için ugrastim . Eski beyazligi kayboldu ruhumun kazındı üzerine siyahlik. Acı kelimesi yer edindi lugatimda. Hayat hakkında fikirlerim o zaman oluştu. Gerçeği gördüğünü fark edene kadardı herşey, inanmak istemedim buna. Herşey aski tadincaya kadarmis. Sonra gozlerimi kapadim tanıyamadım insanları yorgun düştü bedenim. Tukenmeye yuz tuttu ruhum....