
Küçüklüğümden beri denizin bir sonsuzluğu olduğunu düşünürdüm. O bankta hayaller kurup denizdeki dalgaların kıyıya vuruşunu izlemek her zaman beni mutlu ederdi. Ailem beni hiç mutlu etmek için uğraşmadılar. Genelde yalnız başıma eğlenirdim. O da ne kadar olursa işte. Aslında küçücük şeylerden mutlu olurdum da bilmezlerdi mesela bir limonlu freşa dünyanın en güzel hediyesi olabilirdi. Ta ki o limonlu freşayı ondan alana kadar. -15.06.2016-All Rights Reserved