Zülal Neden Gitti?
  • Membaca 248
  • Suara 17
  • Bagian 7
  • Membaca 248
  • Suara 17
  • Bagian 7
Sedang dalam proses, Awal publikasi Jun 14, 2016
Dewasa
"Seni bahçesi olan bir evin rengarenk çiçeklerini sularken hayal ediyorum... Kederli değilsin ilk defa. Anlayabiliyorum içindeki ulaşılmaz huzuru. Yüzünde yaşatamadığım çocukluğun var. Üzerinde eskiden gördüğümüz bütün rüyalar. O çiçekler kadar şanslı olmayı dilerdim. Seninle büyüyüp seninle solacaklar. Orada olup, solmak pahasına o narin ellerinin bana değmesini isterdim.

 Bir gün ikimiz için geri dön. Şu el örmesi örtülü masada çay içelim seninle. Şu bahçenin kırık kapısını birlikte onaralım. Sokaktaki çocukların neşeli seslerini birlikte dinleyelim.

Bir gün ikimiz için dön. Yaşayamadığımız herşeyi yaşayalım."
Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang
Daftar untuk menambahkan Zülal Neden Gitti? ke perpustakaan Anda dan menerima pembaruan
atau
Panduan Muatan
anda mungkin juga menyukai
GECENİN İZİ oleh hisssizyazar
44 Bagian Sedang dalam proses
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
anda mungkin juga menyukai
Slide 1 of 10
GECENİN İZİ cover
GÖNÜL KİRASI  cover
Güneş Tutulması  | Yarı texting  cover
DİKİŞ TUTMAZ AŞK | Texting  cover
ENDA • Gerçek Ailem cover
gay seks hikayeleri  cover
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover
seks hikayeleri  cover
GÜNCE | Gerçek Ailem cover
ADEL cover

GECENİN İZİ

44 Bagian Sedang dalam proses

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....