Dikkat! Aşırı derecede aşk, duygusallık ve azim içermektedir. Yazardan not!: Okurken yanınıza bir paket mendil almanızı öneririm..çünkü çok ağlayacaksınız. İnsanın kendi dertleri, hayatın karmaşası, trafiği, borcu harcı derken bir an olsun durup da ben neredeyim, ne yapıyorum? diye sorması gerek kendine. Ben bunu bugün anladım. İlk defa sorduğumda kendime. Bugüne kadar hiç düşünmediğim şeyleri düşünmeye başladığımda aklıma geldi çünkü günlüklerimi kimin okuyacağı? Bilgisayarımın kime verileceği? Odamın ben siz nasıl odam olacağı? Her alışverişte biraz daha aldığım kalemlerin durduğu çekmeceler, annemin dolaba koymadığım için kızdığı elbiseler ne olacaktı? Bugüne kadar bunları düşünmezdim. Benim büyük dertlerim vardı. Haftasonu kızlarla buluşma, o çok moda olan pembe bluz, pazartesi sınav, İstanbul'daki akrabamız Zeynep'in düğününde ne giyeceğim, matematik performans ödevim.. Bunlar benim büyük dertlerimdi. Küçük dert neydi peki? Küçük derdi olan var mıdır? Ya da kendi derdini küçük bulan? TÜM KİŞİ,KURUM, KURULUŞ VE OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEKLE BAĞDAŞTIRMAYINIZ :)