Siz hayatınızda hiç çevrenizde onca kişi varken kendinizi yapayalnız sanki bir boşlukta gibi hissettiniz mi? Bu yaşıma kadar çevremde o kadar çok insan vardı ki ama ben hiçbirini görmüyordum.Zaten onlarda beni anlamıyordu.Benim aslında tek ihtiyacım olan şey sevgiydi.Anneme olan sevgim ve babama olan nefretimle kinimle büyüdüm ben. Sadece küçücük bir kızdım ben,sevgiye muhtaç bir çocuktum.Ama beni hiç anlamadılar.Ne annemi kovan babam,ne de bana nasihat veren arkadaşlarım.Sadece dışarıdan öyle gözüktüler.Zaten isteseler bile içten hissedemezlerdi. Onlar anne özlemiyle büyümediler,onlar karanlıkta yapayalnız,tek kaybolmadılar.Hep bir çıkmazdaydım ben.Yolumu arasam da asla doğru yolu seçemedim de bulamadım da.Artık benliğimden baya uzaktayım.İstesem de geriye dönemem.Şuan ve bundan sonra hep bir siyah olarak kalacağım.Değişmek için çok geç! Siyahla bir bütünüm şimdi.Beni tek ifade eden kelime 'SİYAH'...SADECE SİYAHHHH!!!
9 parts