Arkadaşlar öncelikle bu kitap gerçekten yaşanmışlıklardan alıntıdır, küçük bir kısmı kurgu onun dışında çoğunlukla gerçektir. Konusunu söylemek istemiyorum içinde aşktan, ayrılıktan, cinsellikten, çarpık ilişkilerden, romantizmden, yapılan büyülere hatta cinlere kadar her şeyden birazcık mevcut.
Okurken bazı bölümlerde üzüleceksiniz, bazen ağlayacaksınız, hatta bazen sinir krizleri geçireceksiniz, ama en önemlisi kendinizden ailenizden hatta etrafınızda çevrenizden bir kesit göreceksiniz.
Ama şunu unutmayın benden küçükler bir abi/kardeş nasihati, büyüklerde hattime değil ama akıl vermiş olayım " Siz siz olun asla ama asla şartlar ne olursa olsun kimseye güvenmeyin, herkese mavi boncuk dağıtmayın dostum kardeşim dediğiniz insan bile birgün sırtınızdan hançerleyebilir."
Sırlarının kimseye dökmeyin, her yüzünüze güleni iki güzel laf söyleyeni adam yerine koymayın. Belki siz benden daha akıllı davranıp bu hatalara düşmezsiniz... Şimdiden teşekkür ederim hepinize
Bu arada kitap kapağında Zayn Malik var çünkü sevdiğim birisi, aynı şekilde Cameron Dallas da öyle...
"Neden buradasınız ?"dedim tekrar ve sakin sakin elimi çantamın içerisine doğru hareketlendirdim.
"Birisini öldürmek için gelmiştim." dediğinde sertçe yutkundum, elim hemen çantamın içerisinde durdu ve donup kaldım. Gözleri ağır ağır gözlerimden düşerken bakışları kolumu takip edip çantamın içindeki elimi buldu.
"Ben...seni görmemiş gibi yapacağım." dediğimde hayatım boyunca söylediğim en aptalca cümleye baktım, karşımdaki katile seni görmemiş gibi yapacağım demiştim.
Bakışları bir saniye olsun çantamdan ayrılmazken bir süre bekledim fakat daha fazla dayanamadığımda hiçbir mantık barındırmayan atağımla arkamı dönüp koşmaya başlamıştım. Kameralarla dolu bir hastaneye silahla girmesi pek akıllıca değildi, tıpkı benim bir katile arkamı dönüp kaçmaya çalışmam gibi. Yangın çıkışına doğru koşarken silah sesiyle korkup elimdeki acil yardım düğmesini düşürmüş üzerine bir de çığlığı basmıştım, topuklu ayakkabı giymeyi sevsem de bugün pişman olmuştum ama durup çıkarmaya vaktim yoktu bu yüzden olabildiğince hızlı koşmaya çalıştım fakat ikinci patlayan silah sesiyle sırtımdaki o keskin acıyı hissettim. Birkaç salise içinde acı bütün bedenime yayılmış ve bacaklarımı titretmeye başlamıştı, koşmayı unutmuş olmamın yanı sıra düşünmeyi hatta tepki vermeyi unutmuştum.
O adam beni...vurmuştu!
*
Alıntı yapılamaz veya çoğaltılıp, kopyalanamaz. Tüm hakları saklıdır.™