...Elimdeki tek klavuzun, En doruklarında hissettiğim duygularımın ve rüyalarımdan çıkmayan buğday rengi teninin varlığı. Bu yetiyor sanırım seni kağıda işlemeye. Nefesin yanımda olmasa da, Nefes aldığını bilmek. Her okuduğumda seni görebilmeme yetiyor, Ve hatta artıyor ki kâğıtlara taşıyor, Mısralara dökülüyor...All Rights Reserved