Ölümün Baharında

Onun en büyük yükü kendisiydi ve bir de kalbine gömdükleri. Öyleydi ki kalbindekiler kaç ömre bedeldi? İki veya üç kim bilir belki çok daha fazlası...

Hani her insan bir gün yalnız kalır ya, o kendini bildi bileli yalnızdı, öyle hissediyordu. Sadece taşlaşmış diye tabir ettiği kalbinde yatan insanlar yanındaydı ve bir de hiç soğumayan öfkesi.

O Bahar'dı fakat hiç çiçek açmamıştı hep yaprak dökmüştü.

O Bahar'dı fakat ilk değil sondu. Herkesin sonuydu. Kendinin de...