Bir insan hissiz ,kalpsiz, ruhsuz , sebepsiz olabilir miydi? Peki ya bir insan aslında tamamen bambaşka biriyken tam tersi gibi görünebilir , tanınabilir miydi? Gerçeğini kendinden dâhi saklayabilir miydi? İçindeki minik aydınlığı, ayağına prangalar vurup eski yıkık dökük bir kalenin dibindeki zindanlarda çürümeye bırakabilir miydi? Evet bunların hepsini yapabilirdi...Bunun en somut örneği bendim. Benim adım Arya. Arya isminin anlamı gibiydim. Adım tam olarak benim gözüktüğüm kişiyi belirtiyordu. Sarp , kayalık , sert... Fakat ben kendime karanlığın kızı ya da şeytanın ta kendisi de diyebiliyordum. Peki ya beni ayağımdaki prangalardan kurtarabilecek herhangi bir insan var mıydı? Cevabınız kesinlikle doğru ; daha annesinin karnından dahi doğmamıştı.Zaten doğsaydı dâhi adı anılınca akla gelen ilk kelimenin tehlike olduğu bir kıza yaklaşmaya kalkacak kadar aptal olamazdı değil mi? ~ Ya da diğer ihtimal olabilir , beterin beteri çıkabilirdi...~ ~Sizce hangisi? ~