Bir insan hissiz ,kalpsiz, ruhsuz , sebepsiz olabilir miydi?
Peki ya bir insan aslında tamamen bambaşka biriyken tam tersi gibi görünebilir , tanınabilir miydi?
Gerçeğini kendinden dâhi saklayabilir miydi?
İçindeki minik aydınlığı, ayağına prangalar vurup eski yıkık dökük bir kalenin dibindeki zindanlarda çürümeye bırakabilir miydi?
Evet bunların hepsini yapabilirdi...Bunun en somut örneği bendim. Benim adım Arya. Arya isminin anlamı gibiydim. Adım tam olarak benim gözüktüğüm kişiyi belirtiyordu. Sarp , kayalık , sert... Fakat ben kendime karanlığın kızı ya da şeytanın ta kendisi de diyebiliyordum.
Peki ya beni ayağımdaki prangalardan kurtarabilecek herhangi bir insan var mıydı?
Cevabınız kesinlikle doğru ; daha annesinin karnından dahi doğmamıştı.Zaten doğsaydı dâhi adı anılınca akla gelen ilk kelimenin tehlike olduğu bir kıza yaklaşmaya kalkacak kadar aptal olamazdı değil mi?
~ Ya da diğer ihtimal olabilir , beterin beteri çıkabilirdi...~
~Sizce hangisi? ~
Eski bir köy kurgusudur.
İnsanların bilinçsiz ve cahil olduğu "dönem" kurgusu olduğunu unutmadan okumanızı rica ediyorum.
Bu bir kitap, gerçek hayata dair, geçmişe dair içinde yüzlerce düşünce barındırıyor. Yazılanlar 'yazarın' düşüncesi değildir, içine büründüğü karakterin o döneme uygun düşüncesidir. Her karakter ile onun düşüncesini savunuyor anlamına gelmez bu.
İyi bir tipleme yazarken iyi, kötü bir tipleme yazarken nasıl ki bizde kötü olmuyorsak, yazdığımız şeyler de istediğimiz şeyler olmadığında, kendi fikirlerimiz ya da düşünce yapımız olmadığında bir karaktere büründüğümüzde, saygı göstermeyi bilmeliyiz.
☠︎︎⚠︎⚠︎⚠︎☠︎︎
*YAŞ FARKI İÇERİR
*BİR ANDA DEĞİL ZAMANLA GELİŞECEK BİR KURGU BARINDIRIR.
*SAYGISIZ VE OKUDUĞUNA ÇAMUR ATMAYI SEVEN İNSANLAR RİCA EDİYORUM BAŞLAMASIN.
Keyifli okumalar...