"Neden böyle bir yerdesin?" "Uyuşturucu." Verdiğim cevap üzerine kısa bir süreliğine donmuştu. Onu etkileyen bir şeyler vardı. "Satıcılıktan mı?" Bunu merak etmesini merak etmeye başlamıştım. İşin sonu iyi bitmeyecekti. "Evet." Bir an gözlerinin döndüğünü hissettim. Titremeye başlamıştı. Sakin kalmaya çalışıyor gibiydi. "Takma adın Kertenkele mi?" Siktir! Bunu bilmemesi gerekiyordu. Gözlerine baktığımda soğukkanlılığına geri dönüşünü gördüm. Az önceki halinden eser yoktu. Bu işin sonunu merak ettiğim için doğruyu söyledim. "Evet." "O zaman Erez Çağıl'ı tanıyorsundur?" Tehlike çanları çalmaya başlamıştı. Erez Çağıl, Sade'nin uyuşturucu sattığı kişiydi. "Hayır." Kameraya doğru bir bakış attı. Kamerayı kapatan bir açıyla önüme geçti. Parmaklıkların ardından boğazımı sıkmaya başlamıştı. İşte o an mavi gözlerinde ilk kez ölümü gördüğüm andı.All Rights Reserved