Hayat yıldızlar gibiydi aslında, ya da insanlar mı demeliyim? Ne kadar kayıp gitmeyeceklerine dair yemin etmiş gibi gözükseler de bir bulut tabakasına bile dayanamayıp kısa sürelikte olsa ortadan kayboluyorlardı. Sarı saçlarını geri atarak oturduğu yerden doğruldu. Onun sayesinde büyük servetini ve ailesini geride bırakıp yurtdışına giden bir erkek vardı ve ona karşı bir şey hissettiğini o gittikten sonra anlamıştı. Ne kadar çok pişman olduğunu dile getirse de değişen hiç bir şey olmayacağına adı kadar emindi. İçinden bir " Off !" çekti ve yıldızlara bakmayı sürdürdü. Aslında her şey kendisinin yanında acı çekmesine izin verdiği an ile başlamıştı. Kısık bir ses ile konuşmaya başladı. "Şu an gökyüzünde gördüğüm en parlak yıldız sensin" demişti. Kutup yıldızına bakarak.Yanında kimse olmadığı için kendini şanslı hissediyordu. Aşkı gözlerinden akıp göz yaşına karışmıştı. Tekrar fısıltılı konuşmasını sürdürdü."Özür derim demişti seni bu kadar severken canını acıttığım için"All Rights Reserved
1 part