Αυτός είναι ένας ροκ σταρ για πολλούς, ένα αστέρι με χιλιάδες θαυμάστριες που παραληρούν με ένα χαμόγελο, που περιμένουν καρτερικά ώρες για ένα αυτόγραφο... που χιλιάδες που αλλά σε κανένα δε βρίσκω λογική εξήγηση....
Εγώ πάλι είμαι μια κοινότυπη, μια ασήμαντη κοπέλα, κάποια που δεν ήθελε πολλά ερωτικά μπλεξίματα. Όμως τον συνάντησα τυχαία και από τότε οι δρόμοι μας έγιναν κοινοί. Έκτοτε μοιάζω σαν την σκιά του, τον πετυχαίνω παντού, και πάντα με εκνευρίζει, πάντα θέλω να του σπάσω το κεφάλι και πάντα τον φωνάζω ''άπλυτο'' αλλά δε θέλω να σταματήσω να τον βλέπω...
Γιατρέ τι φταίει; τι μου συμβαίνει; πόσο άρρωστη είμαι; και που θα μας οδηγήσει αυτή η κόντρα άραγε;
«Ντάρια δεν γίνεται να με φιλάς.»η φωνή του βγήκε περισσότερο βραχνή από όσο υπολόγιζε και είχε σχεδόν ανατριχιάσει. Τι στον διάολο;
«Γιατί;»τα μάτια της γυάλιζαν στα δικά του, φαινόταν ικανοποιημένη.
«Γιατί είπαμε ότι δεν έχουμε τέτοια σχέση. Δεν πρέπει να ξανά γίνει αυτό, εντάξει;»
***
Ο Κωνσταντίνος Ιωάννου ήξερε πως ήταν η πιο απαιτητική υπόθεση που είχε αναλάβει ποτέ. Ο στόχος του ήταν να ξεσκεπάσει ένα κύκλωμα εμπορίου λευκής σαρκός και ήταν σίγουρος πως μπορούσε να δράσει καθαρά επαγγελματικά, όπως πάντα.
Μέχρι να μπει στη ζωή του η Ντάρια, η κοπέλα που του δίνεται ως δώρο και θα τον κάνει να πάρει την υπόθεση πιο προσωπικά από κάθε άλλη φορά.
Πρέπει να μείνει μακριά της αλλά ποτέ δεν ήταν άγιος και δε θα γινόταν σίγουρα μαζί της...