Boğazımdan geçen kahvenin şifası, ruhu çürük bedenimdeki yanıkları onarıyordu. Kalbimden yükselen duyguların çığlık çığlığa söylediği melodi, geçirdiğim SESSİZ YILLARI'ı besteliyordu.
Dumanlarla sarılı bir ruha sahiptim, hissizlik her gün tükendiğimin ve ölüme biraz daha yaklaştığımın göstergesiydi.
Lakin bana hiç uğramayan UMUT'la bir gün, bir nebze nefes alabileceğimi hissediyordum.
------------------
O sıradan gecede şiddeti dinen yağmur genç kızın yüzündeki yaşları gizlerken, Yağmur'un Kızı kanlı ağzına aldırış etmeden gülümseyip kirli cama yazdığı sözleri anımsıyor.
SESSİZ YILLAR
# Yağmur'un Kızı
' Binler içerisinde ' bir' olabilmeyi başaranlar. Yalnızlık diyorlar, şimdileri adına. Bu satırlar kalbinde bin insana bedel 'bir' ini yatıran 'birlere' yalnızlara armağan...'