"Peki içimizde öldürdüklerimizi nereye gömüyoruz?"
Bazen, aklımız geçmişte kalır. Geleceğimizi, geçmişimizi düşünerek geçirip, ziyan ederiz.
Bu hikayede, geçmiş diye bir kavram yok!
Bir kızın ağzından, kelebekmiş misali acılarını nasıl kozasında bıraktığını okuyacaksınız.
Bu hikaye, bir miladın, bir aşkın hikayesi.
Ve bu hikayede yaşananlar, sizi bir boşluğa sürükleyip, düşüncelerinizle baş başa bırakacak.
Not: Yazdıklarımı okurken, hissedin.
Çünkü çaresiz biri, ancak hissedilerek anlaşılır..
Çalıştığım hastaneye yaralı halde getirilen mafya lideri çocukluk aşkımdı. Önce beni tanımayacağını düşündüm.Ama birden yarasını diken elimi tuttu ve kapanmak üzere olan gözleriyle gözlerime baktı.
"Sen misin maviş? Ben seni ararken sen mi beni buldun?