KARANLIĞIN IŞIĞI

Çocukluğumun katili de annemin katilide bendim .
Kokusunu bilmediğim bir meleğe hasretim ben.
Baba sevgisi görmeyen ama görüyomuş gibi gözüken bi kızım ben .
Ruhum yaralı benim .
Bedenim sevgiye , anne sevgisine hasret ...
Ben Eflal Korkmaz sevgi ararken bi adamın karanlığında boğuluyorum.

..........

- Sen Ateş Karahan karanlığına beni hapseder misin ?
Dudağının kenarı kıvrılırken kafasını iki yana salladı. Nutkum tutuldu.
- Sen Efsun Korkmaz sen karanlığımın ışığısın. Oraya aitsin.

.....