İşten çıktığımda yavaş yavaş yağmurun altında eve doğru yürüdüm. Hava normalden çok daha soğuktu bu nedenle eve girip direk yatmayı düşünüyordum. Eve geldim ve içeri seslendim; -Anne. Ancak hiçbir cevap alamadım ayakkabılarımı çıkarırken birdaha seslendim; -Annee? Kapıda bekleyecek değilim herhalde evin içine girdim ve odalara baktım, annem evde yoktu. Dışarı çıkmıştır belki diyerek onu beklemeye başladım, 1 saati aşkın olmuştu eve geleli sıkılmaya ve şüphelenmeye başlamıştım. Telefonumu aldım ve annemi numaradan aradım, kısa süre sonra birisi telefonu açtı; -Aloo? Anne evde yoktun? Telefonda konuşan kimse yoktu, birden içime bir soğukluk doğdu ve telefonu kulağıma getirip; -Pardon, yanlış oldu herhalde kusura bakmayın. Diyerek telefonu kapadım. Numaraya yeniden baktım, bu annemin numarasıydı ama yinede yanlış olabilir diye telefon rehberinden aradım, bunun yanlış olması olanaksızdı. Numara tuşladığımla aynı olsada gene aradım, telefonu yine birisi açtı; -Aloo? Bu sırada bir erkek olsa gerek bir gülme sesi geldi. İyice korkmuştum yine konuştum; -Orda biri varmı? Bu sefer sanki komik birşey varmış gibi gülme sesi geldi, bunun üzerine telefonu kapattım. Sadece beklemeliydim ancak bu annemin telefonuydu, o kimdi? Sıkkınlıkdan osla gerek birşeyler yemek istedim, mutfağa girdim ve ve belkide hayatımda en çok korktuğum olayı yaşadım. Annemin telefonu mutfakta masanın üstünde duruyor, arama geçmişi açık ve onu 2 kere aynı saatte aradığım kayıtlı.All Rights Reserved
1 part