Ben onun gözünde hep sakarlıklarımla bir aptal gibi görünüyorken o kitaplara aşık bir adam!Bende bir yazar olma tutkusuyla okuduğum kitaplarımın arasından bana gelen imkansız bir aşktı benimkisi.. Ben doğduğumda anneme inat bıraktığı yerde yerimde durmayan sürekli hep düşen ben..Annem "Yok yok küçükken ben seni çok düşürdüm yaa!İşte bu yüzden sen böylesin" der..Üç kızının içinde bir ben böyleydim.En azından iki ablamdan birine benzeseydim..hayatım bambaşka olurdu.Annem bu halime ne kadar üzülsede benim için dualar etsede..falcılara,türbelere gitsede..şansım dönsün diye hocalara okutsada bendeki kör talih..Annem "Ablan birini buldu!Yakında evlenecek!Ötekide çalıştığı yerde terfi aldı..senin bu salaş halin sakarlığın,beceriksizliğin,bir yerde iş tutturamaman..kocada bulamayacağına göre!Ailede de yok..birini mi kınadım da yarabbim..sen kime çektin be kızım" diye hergün söylenir.Bir tek benim bu halime ve sakarlıklarıma katlanan aile dostumuzun oğlu çocukluk arkadaşım Kağan.. Uzun saçlarım sarı olsada kabarık haliyle başa çıkamayan gözlerim iri ve yeşil olsada aynada kendimi beğenmeyen..neden ablalarımın güzelliğinden yüzde biri bana bulaşmamış diye yakınan kısa boyumla ve şansızlığımdan dolayı sakarlıklarımla kaderime kendime lanet ederken en azından ablalarım gibi yetenekli yada sakar olmasam..sadece yüzde birlik bir şans istiyorum diye yalvarırken "Yarabbim dünyadaki bütün taşları benim ayağıma dolandırmak zorundamısın!Niye ben?" deyip benim küçük kızım diye beni seven babamın gözünde melek olan ve her sakarlığımın sonucunda Kağan'a koşup onun yanında "Rezil oldum yine" deyip ağlayan ben Melek..Tabiki felaketler meleği sakar Melek..