Okulda genelde soğuk kız olarak anılırım. Ama bazı öğrenciler bunu kitaplardaki kızlara özendiğim için soğuk olduğumu düşünüyor. Durumumu bilselerdi de inanmazlardı belki. Ben, Melis Barkın 15 yaşımdayken tecavüze uğramıştım. Bundan tam 2 yıl önce. Lise 1. sınıfın ilk döneminde. En yakın arkadaşımın sevgilisi tarafından tecavüze uğradım. Bu o kadar gurur kırıcı, iğrenç bişey ki kimseye anlatamadım. Ama ben tekrar döndüm. Onca şeye rağmen tekrar döndüm fakat eski Melis olarak değil. Kendini koruyabilen, herkesin özendiği ve soğuk bir Melis olarak. Yeni şehire, yeni biri olarak döndüm.
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."