İZMARİT

Doğduğumdan beri gizemli bir paradoks'un içindeyim. Hangi kapıyı açarsam açayım başlangıca yani dönmek istemediğim yere dönüyorum. Hayat bana hep O günü hatırlatıyor, dahada kötüsü aklım benimle oynayıp halisünasyonlar gösteriyor bana. Aklımı kaçırmak üzereyim diyemem çünkü çoktan kaçırdım. Artık bedenimde dahil hiçbir şey bana ait değil. Buna rağmen nefes almaya, gerekli yaşam belirtilerini göstermeye devam ediyorum. Ben insan denen kavramın ne olduğunu hala çözemedim, aslında çözmekte istemiyorum çünkü onlar beni DUYGUSUZ olduğum için bense onları gereksiz duygulara sahip oldukları için dışlıyorum. Eminim hepiniz bana insanlardan neden bu kadar nefret ettiğimi soruyorsunuzdur. Onlardan nefret etmemin sebebi, İnsanlar dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanan BENCİL yaratıklardır. Bu satırları okurken hepinizin en merak ettiği şeyin adım olduğunu umuyorum. İsmim, bu hayatta bana ait olduğunu hissettiğim tek şey. İsmim, ANKA çünkü BEN KÜLLERİMDEN DOĞDUM...