Genç kız geçmişinin kamburunu her gün biraz daha yük olduğunu ağrıyan vücudundan anlıyordu. Kurtulmaz mıydı insan her gün acılarından? O her uzaklaştığında geçmişin tozlu yıllarından, bir anı ve bir hatıra o tozları genç kızın yüzüne üfleyerek rahat bırakmıyordu. Ağladı, ağladı ve tükendi yaşları. Her dibe battığını hissettiğinde yaşlarından birazı daha azaldı, içinin ateşiyle buharlaştı. Geçmişini unutturabilecek birşey bulamam derken staj yaptiği biraz eglenceli , biraz sinir bozucu ve otoriter müdürü tüm dengeleri bozabilir miydi? "Geçmişimde kaldı çoğunuz, geçmişime başlarım artık yoksunuz!" "Ben senin geçmişin değil geleceğin olmak için geldim!"All Rights Reserved
1 part