18.yaş günümdü. Her şey mükemmeldi... Her şey olması gerektiği gibi.... Ta ki onu görene kadar. Bugün burdaydı. Yarın asla yanımda olmayacaktı. Bunu biliyordum. Ama onun geçmişten geldiğini nereden bilecektim ki. Kendimi büyüsüne teslim ettim. Ellerim tutmaz, ayaklarım yürümez, gözlerim görmez oldu. Her şey flulaşmış vücudumda ki her hücre benimle birdenbire savaşır olmuştu. Uyandığımda gördüğüm şeyse anlamını dahi bilmediğim, acısını bedenime daha yeni yeni hissettiren, ve yıllar boyunca da ruhuma hissettirecek olan o dövmeydi.