Korkuyordum , herkes benden korkuyordu . Kaçmaya çalışıyordum , herkes benden kaçıyordu . Kendimi soğuk odalara kapatıyordum , ama beni buluyorlardı .
Ben Metin . Hayattan usanmış , hep kaçmaya çalışan ama sonuç olarak kaçamayan biriydim . Herkes bana kötü davranırdı . Beni dışlarlardı .
Bende kendimi kapatmıştım , hep bana acı çektiren hayata .
"Metin ! Çık şu odadan dışarı ! "
İnsanlar beni çekmeye çalışıyordu , battığım bataklıktan . Ama ben daha fazla batmak istiyordum . Yaşamak istemiyordum .
Sevdiğim herkes benden nefret ediyordu , ya da gidiyorlardı .
Annem , babam , ağabeyim hepsi bırakmıştı beni .
Ben onları değil onlar beni kaybetmişti, hiç olmayan hayatımı alarak. Sorguluyordum kendimi hiç durmadan . Kendime acımıyordum . Kendimi değersiz bir vazo parçası gibi hissediyordum . Neden beni dışlıyorlardı ki ?
Neden ?