Karanlık... En koyusunu benimsemişti. Uçurum... Çoktan düşmüştü. Kuytu... İblisin ininde umutsuzca bekliyordu. Bitmişti. Oyun artık yavaş yavaş bitecekti. Hayat onu oyundan çıkarmıştı. Toz pembe olan hayatı artık siyahın koyu tonlarına bürünmüştü. Tekrardan alaycı gülümsemesini yüzüne takındı. Hayat ondan yana olmamıştı. Her genç kız gibi olan o da hayatını istediği şekilde yönetiyordu. Ancak kendisiyle öğrendiği bir gerçekle hayata acımasızca bakmaya başlayan kıza artık çevresindekilerde anlam verememeye başlar. Oyunun bittiği yerde başladığını farketmez ama. Gözlerinin kararmasıyla bir anda kendisiyle laf dalaşına girmiş olan bu çapkına laf atarken bulur bir anda kendisini. Ancak oyun her zaman yolunda gitmez. Her şey bir anda değişebilir. Bu karmaşada kendisini bulmaya çalışan kız. Oyunun sonunda belki de asıl istediğine varacaktır. İyi okumalar. :)