11.02.2017
"Her yanış, yeni bir doğuştur."
•
Öznur, Izmir de yaşayan bir üniversite öğrencisidir. Küçüklüğünden beri yetimhane de arkadaşı Asu ile yaşamış, 18 yaşına geldiklerinde oradan ayrılıp bir eve çıkmışlar ve okula oradan devam etmişlerdir. Hayatları ummadıkları anda değişirken bütün olaylar çorap söküğü gibi gelişir.
Serkan ile olan aşkı, hayatının aslında yalan üzere kurulması, gerçekte kim olduğunu ve kaybettiği ailesinin bir anda ortaya çıkmasıyla arafta kalır.
•
Gözlerimi yumdum, yaşlar bir bir akarken, sırtımda bir el hissettim, burnuma dolan meyve kokusuyla içime derin bir nefes çektim. Ve kendimi bırakarak Serkan'a sarıldım ve ağladım. Iki elimle üstünde ki tişörtün kenarlarını sıktım, başımı göğsüne bastırdığımda, sırtımda ki elini belime indirerek beni kendine çekti ve sıkı sıkı sarıldı.
Bu....huzur vericiydi....
"Neden ona bir şans vermiyorsun?"
"Üzgünüm bunu yapamam.''
"Yılın başından beri seni bekliyor."
"İsterse 100 sene beklesin. Yine de olmaz."
"Neden bu kadar acımasızsın ?"
"Onu, onun istediği şekilde sevmiyorum."
"Sadece denesen? Bunu hak ediyor biliyorsun."
"Biliyorum, ama bu mümkün değil."
"Neden?"
"Sen neden Orhan'a şans vermiyorsun?."
''Çünkü onu sevmiyorum!''
''Beni anlamalısın o halde.''
''Bak ne diyeceğim. Ben Orhan'a şans vereceğim, sen de Eylül'e. Böylelikle ikisinin istediğini de gerçekleştirip biraz mutlu olmalarını sağlayabiliriz.''
''Bu onları daha fazla üzmez mi?''
''Bilmiyorum. Sadece denememiz gerektiğini düşünüyorum.''
''Haklısın sanırım. Peki ne kadar zaman?''
''Zaman yok. belki severiz bilemezsin.''
''Bu benim için mümkün değil''
''Neden ama Burak?''
''Bunu sana söyleyemem. Daha fazla soru sorarsan vazgeçeceğim.''
''Tamam anlaştık. Hadi şimdi git ve ona sevgilin olmasını istediğini söyle!''
''Peki.''