Hazan

Annem sonbaharım diye seslenirdi hep, sonbahar mışım kızardım ben sonbahara benzemem derdim. Ben yaprak dökmeyi sevmem ki ben daha çok ilk bahar gibiydim bu geceye kadar.Ben bu gece tüm yapraklarımı döktüm tek tek canım yana yana şimdi tek başımayım ben hüzün vakti bu koskoca eve ilk defa sığamıyorum ,düşünemiyorum ağlayamıyorum ,hazırlanıyorum sona doğru ayağımı yavaşça kaldırıp tabureye bırakıyorum derin bi nefes alıp çıkıyorum en son ipe uzanıyorum bi ses sanırım kapı çalıyo bu gece kusura bakmayın evde kimse yok diye mırıldanıyorum. Sessizce sol gözümden bi damla yaş sızıyo yanağıma doğru ,korkma diyorum eninde sonunda bulucaklar seni zaten sonun geldi onlar gelmeden sen at kendini uykunun kollarına öyle yapıyorum bırakıyorum kendimi uçuruma boğuk bi ses işitiyo kulaklarım ve uçurumun kollarına düşüyorum sinirli bi çift kara göz derinlerine düşüyorum baktıkça bu gözlerin katilime ait olduğunu bilmedennn...