Asrın

"Ağla Yeşil Denizim ağla. Ağlaki rahatla."
"Yeşil Denizim mi?"
"Evet Yeşil Denizim. Sen benim Yeşil Denizimsin. Gözlerin yeşil olmasına rağmen bir deniz gibi uçsuz bucaksız. Bir deniz gibi muhteşem. Bir deniz gibi tapılası. Bir deniz gibi huzurlu."dedi ve sustu. Sonra derin bir nefes alıp göz yaşlarımı sildi ve konuşmaya başladı. "Bence artık bu kadar ağlamak yeter Yeşil Denizim. Birazcık gülümse. Gülümseki güzellik görsün şu zalim dünya."dedi ve tebessüm etti. Bende onun bu lafına kocaman gülümsedim. Onunda tebessümü genişledi ve gülümsemeye döndü. Seviyordum bu adamı. Hem de çok fazla. Ne kadar kabul etmesemde çok seviyordum. Kocaman kollarını minik bedenime sardı ve beni şaşırtan o iki kelimeyi söyledi. "Seni sevmiyorum Yeşil Denizim. Sana aşığım."
"Bende sana aşığım İzmir kokulu adamım. Bense sana aşığım."