DİBAL MEGEF (Yeniden)
  • Reads 19,343
  • Votes 1,370
  • Parts 4
  • Reads 19,343
  • Votes 1,370
  • Parts 4
Ongoing, First published Jul 06, 2016
Hayatında her şeyi zirvede yaşarken bir anda düşüşe geçip yere çakıldın mı? Rengarenk dünyan bir anda griye boyanır ve aldığın nefesler bile renksizleşmeye başlar. 

İşte tam da bu noktada hayatına karışacak rengarenk bir dünya için tek yapman gereken kapıyı aralamak. 

Her adımında farklı bi hayatın rengini hissedeceğin, onlarla bütünleşeceğin insanların hayatında tek eksik sensin.

Durma, gel. Gelirken hayallerini de getirip burada gerçekleşmesini beklemeyi unutma. Çünkü burası hayalleri geniş insanların ütopyası. DİBAL MEGEF'e hoş geldin.

----

Mesafeli arkadaşlık yaşayıp hayallerde kavuşan insanlara ithafen, 12 yüreğin farklı şehirlerde nefes alırken aynı sayfalarda bir araya gelmesinin ürünüdür bu kitap. 

"Unutmayın, hayaller yaşayabildiğiniz kadar gerçektir."
All Rights Reserved
Sign up to add DİBAL MEGEF (Yeniden) to your library and receive updates
or
#527adrenalin
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Engelmatik | TEXTİNG [Tamamlandı] cover
DELİCE  cover
Karışık aile Limanı | Gerçek Aile cover
Şapşal Mafyam/ Texting (DÜZENLENİYOR) cover
KIRIK ZİNCİRLER | Aile | cover
AŞİRET Mİ!? -Gerçek Ailem- cover
Aşk'a Uçan Kanatlar cover
ORTA SAHA || texting|| cover
Kimsesiz:Sokakların Kızı cover
Aldın Başa Belayı! cover

Engelmatik | TEXTİNG [Tamamlandı]

68 parts Complete

Aral: Kimsiniz? Numara kayıtlı değil. Aral: Hey, orada mısınız? 053********: Buradayım. 053********: Ve şey, 053********: Seni seviyorum. 053********: Rahatsızlık verdiysem tekrardan özür dilerim. 053********: İyi günler. Aral kişisini engellediniz. *** "İki yıl sonra yeniden karşılaştığımızda yine bu şarkı çalıyor." Muzip bakışları yüzümü turlarken gözlerimde duraksadı, başını yavaşça omzuna eğdi. "Bence bu bir işaret." "Öyle mi? Ne işaretiymiş?" "Kader, dans etmemizi istiyor." Dudaklarında beliren çarpık gülümseme, göğüs kafesimde aşina olduğum bir sarsıntı yarattı. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. "Tutar mısın elimi yeniden?" Sevebilir miydim seni yeniden? "Pekâlâ," dedim yüzümdeki maskeyi çıkarıp çantamın üstüne koyarken. "O hâlde kadere uyalım." Parmaklarımı avucuna bıraktım. Belimi saran eli beni biraz daha kendisine çektiğinde mazide kalması gereken bazı şeylerin su yüzüne çıktığını hissettim. Yüzüme çarpan nefesi, iplerini tutmayı öğrendiğim kalbimin asileşmesine sebep oluyordu. Kahretsin. Aklımı bulandırıyordu. Yine. Ve bu hoşuma gidiyordu. Yine.