Onların birbirlerine benzeyen bir çok yönü vardı .İkiside ne zaman yeni bir sayfa açmaya kalksa hayat onları o sayfayı yırtmak zorunda bırakıyordu.İkiside yalnız ve karanlıktaydı.Tek farkla, kız masum bir karanlıkta yaşıyorken , erkek karanlığın en dibinde yaşıyordu.O Karanlığın Lorduydu,karanlığın nefesi,onun efendisiydi.
Kız sıradandı işte ne ahım şahım bir güzelliği vardı, nede kendini belli edecek bir özelliği ,o hem göze batan hemde batmayandı.
İkiside öyle yaralı bir kuşduki kondukları ağaç dalları kırılsa bile yeniden konmayı deneyecek kadar umutluydular.
Ama bu sefer adı aşk denen ağaca en küçük ve en cılız dalına konmaktan korkmayacaklar mıydı?
Belki korkmayacaktılar ama ikiside kaybetme korkusunu iliklerine kadar hissedecektiler.Bu yolda en büyük engelleri ise kızın yürüyemiyor olmasıydı.
Lakin erkeğin bu engeli dikkate aldığı ise biraz Mübahtı...
✌ 12 Mart 2017 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.
✌ Kopyalanması veya taklit edilmesi hususunda yasal işlem başlatılacaktır.