Can't Smile Without You
  • Reads 36
  • Votes 0
  • Parts 4
  • Reads 36
  • Votes 0
  • Parts 4
Ongoing, First published Jul 08, 2016
Si Eugene Acosta, isang typical high school student. May nga teacher na kinaiinisan, mga kaklaseng masarap sampolan, at mga kaibigang puro kalokohan. 

Pero sa kabila ng pagiging simpleng estudyante ay isang mas mabigat pang responsibiladad... ang pagiging anak sa kanyang ina. 

Sa buhay natin, hindi maiiwasan ang mga problema. May mga pagbabagong darating. May mga dapat baguhin. May mga taong dapat kilalanin. Mayroon din namang dapat patawarin at mga ala-alang kailangan nang limutin. 

Magagawa pa rin kaya niyang ngumiti sa huli? O may tao pa kayang kayang pasilayin ang mga ngiti sa kanyang labi?
All Rights Reserved
Sign up to add Can't Smile Without You to your library and receive updates
or
#159highschoollife
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.