Uzun olan saçlarım dalgalanırken rüzgarda,karşımdaki eşsiz manzaraya baktım.Yanıma birinin oturduğunu hissetmemle bakışlarımı o tarafa çevirdim. "Ne işin var burada?" "Bir işim yok.İşsizim ben.Bilmiyor muydun yoksa?" "Bilmez miyim?Allahın belası..." dememle suratı asılmış,her sinirlendiğinde yaptığı gibi saçlarını karıştırmıştı.Tam konuşacagı sırada esen rüzgarla irkildim. "Ne güzel esti bee." "Tabi kızım.Nisan Rüzgar'ı bu." "Edebiyat hocasına benzedin şu an." "Ve romantiklik ağlıyordu." demesiyle gülümsedim. "Çok güzel gülümsüyorsun be zalimin kızı." Fısıltıyla söylediği cümle üzerine kalbim yerinden fırlayacakmışcasına atmaya başlamıştı.İç sesim "Sen hayırdır kızım?" havalarında gezinirken,dudaklarımdan dökülen cümleyle kendime inanamadım. "Çok güzel gülümsetiyorsun be zalimin oğlu."All Rights Reserved
1 part