''Sana benden kurtulamazsın demiştim maviş'' Hemen sıkıca sarıldım ona. İyi ki vardı, iyi ki bırakmamıştı beni. Artık ağlamaktan kurumaya yüz tutmuş göz yaşlarımı da saldım yine ama bu sefer ki başkaydı bu sefer ki mutluluktandı. Zar zor '' iyi ki varsın Alaz'' diyebildim sadece. Bana sarılmayı bıraktı, çenemi kavradı ve gözlerine bakmamı sağladı. ''Mavi insanı rahatlatır, huzur verir mavişim. Ben senin gözlerine baktığımda huzur buluyorum. Rahatlıyorum. Bana iyi geliyorsun. Senin gözlerine bakınca her şeyi unutuyorum. O maviler bana bakmayınca çok üşüyorum. Sana ağlamak yakışmıyor , bu gözlere ağlamak yakışmıyor. Bir daha ne olursa olsun ağlama mavişim. Ağlama.'' Baş parmağıyla gözyaşlarımı sildi. ''Söz mü mavişim?'' Fısıltıyla ''Söz'' diyebildim sadece...