Bu topraklarda yeşeren çiçeklerin istisnasız her birinde kan ve gözyaşı olduğunu düşündüm sonra. Yağmur sadece buna yarıyordu. Kan ve gözyaşı yağmur yardımıyla toprağın en derinine kadar işliyordu. Arılar kan ve gözyaşı emiyordu çiçeklerden, yediğimiz her meyvede her sebzede kan ve gözyaşı vardı artık. Bizde gözyaşı ile besleniyorduk artık bunu fark ettim.Tecavüze uğrayan,öldürülen kadınların hayatlarını, katledilen masum çocukların hayallerini, annelerin babaların bir ömür sürecek sancılarını, gözyaşına ve acıya sebep olan hiç birşeyi silip süpüremiyordu yeryüzünden, hiç birimizi temizleyemiyordu.
YAĞMUR.
YAĞMASA DA OLURDU.