Kurtuluş

Hayatınızın tuğlalarını teker teker dizerken arkanızdan o duvarları yıkan biri var mı?

Ne yazık ki benim var. Tam istediğim yerdeyim dediğimde beni aslında en kötü yere çeken bir kadın var hayatımda. Hem de o kişi babamın bana anne diye getirdiği üvey annem. Her ne kadar da babamın prensesi olsam da her şeyin üstesinden gelemiyorum hayatta. Tek elimi babam tutarken annemin boşluğunu her zaman hissediyorum. Hissetmesem bile o kadın bunu hissetmeme neden oluyor. Peki her şeyin önüne geçen bu kadın aşkın önüne geçebilecek mi, ya da aşk o kadının önüne geçebilecek mi?