Katharina

Er was eens een klein meisje, dat meisje hete Katharina. Gefascineerd keek ze naar buiten verbaasd hoe moeder natuur zo genadeloos kon zijn. Ze zat op haar kamer en besloot naar beneden te gaan. Ze wonden in haar eigen kasteeltje met haar vader en moeder. Katharina zag de wereld niet zoals die was maar zoals die zou kunnen zijn. Haar vader was op reis om dingen te verkopen maar zou vandaag terug komen. Katharina misden hem vreselijk als hij weg was. Het was al middag toen ze hem hoorden aan komen. Waar zijn mijn meiden mijn lieve meiden? Ze renden naar buiten om hem te begroeten. Ga daar eens zitten zei hij. Wat zit er achter je rug vroeg Katharina. Wat? Dit? O dat hing in een boom maak maar open.wauw een vlinder van papier. Weet je hoe dat in het France heet? A papillon. Wil je met me danse madame vroeg haar vader. Ja. Auw Auw je staat op mijn voeten. Haha. Kijk mama ik dans. Toen pas zag hij zijn vrouw in de deuropening staan.