Βασικά, είναι 01:29 το βράδυ. Και κανείς δεν είναι μεσα να μιλήσω.Και κανείς δεν είναι μαζι μου για να βγω.Ολα ποπα.Βαριέμαι τη ζωή μου ωρες ώρες. Και μερικές φορες ισως και να με λυπάμαι. Που είμαι 16 χρόνων και δεν εχω τι-πο-τα να κανω.Σύμφωνα με το tumblr τωρα θα είχε φάση να καθόμουν με κάποιον στο μπαλκόνι και να μιλούσαμε για παααρα πολλα πράγματα.Αλλά κανείς και τίποτα. Κρίμα. Επίσης θα ήταν ωραία και να κοιμόμουν αλλά tbh προσπαθώ να κάθομαι ξύπνια μεχρι όσο πιο αργα μπορώ ώστε να ξυπνάω αργα το πρωι και να περνάει και η μέρα,γιατί δεν εχω και τίποτα να κάνω. ..Τουλάχιστον αν ξυπνήσω στη μια θα ειναι μεσημέρι,θα παρω και το λαπτοπ,θα διαβάσω και κανένα βιβλίο και αυτά. Πολύ χαλαρά,πολύ βαρετά.
Δεν παράγω έργο. Δεν κάνω τιποτα.Μερικές φορες θέλω τοσο απεγνωσμένα να συμβεί κάτι.Δεν ξερω τι κάτι θα είναι αυτό απλώς ...κάτι.Αλλά μετα σκέφτομαι οτι ίσως θα πρέπει να είμαι εγω αυτή που θα πρέπει να κανει κάτι,αλλά βαριέμαι