Ah! Bu kadar okudum, bu kadar öykü ya da destan duydum, aşkın yolu asla düz gitmiyor. Güzelini buldukça paylaşıyorum. Sözlerin aynı olmamasına özen göstereceğim.

for the hope of it all

Önemli yazarlarımızdan size sözlerimiz

"Şiir, yazmaya değer en büyük mürekkeptir..." Şiirleri kendim yazıyorum, alıntı değildir! İyi okumalar...

Cunzey, Mahzey, bu kadar

Mutlu sonlara inanmayanlara. (Mutlu sonlar her zaman vardır, yalnızca nerede bitirmeniz gerektiğini bilin.)

Mürekkep başlığında şiirler yazıyorum. 10.05.2024 #şiirkitabı - 1. #poems - 1. #fikir - 1. #şiirsever - 1. #dize - 1. #poem - 1. #uyarı - 1. #duyar - 1. #anlam - 1. #mısra - 3. #kültür - 2. #şair - 4. #düşünce - 4. #kültür - 4.

Sevdiğim şiirleri içeriyor.Eğer sizler de şiirlere ilgi duyuyorsanız bölümlere bir göz atın derim:))

Şiir yazmak, kelimelerle sonsuzluk arayışıdır. Duygunun dile, düşüncenin ritme, sessizliğin sese dönüştüğü ince bir sanat... İnsan, en derin hislerini çoğu zaman anlatamaz düz bir dille; o zaman imdada şiir yetişir. Şiir, sözcüklerin ötesine geçmenin, anlamı çağrışımlara, hisleri ahenge büründürmenin yoludur. Bir şiir yazmak, bazen bir çocuğun gözlerinde gördüğün dünyayı tek bir mısrada anlatabilmek demektir. Bazen bir ayrılığın bin acısını iki satıra sığdırmak... Ya da bir gülüşü bir bahara benzetirken, aslında kendi kalbini anlatmaktır şiir. Şiir yazmak, dış dünyadan bir adım geri çekilip iç sesine kulak vermekle başlar. Bir görüntü, bir melodi, bir koku ya da bir kelime, şairin içinde yankılanır ve oradan şiire dönüşür. Her şair, kendi iç evreninin kartografıdır; duyguların, anıların ve hayallerin haritasını çizer dizelerle. Ama şiir yalnızca his değil, aynı zamanda disiplindir. Her kelimenin bir yükü, her duraklamanın bir nedeni vardır. Şiir, hem özgürlük hem sınırlamadır; dilin en doğal haliyle en bilinçli kullanımını bir arada ister. Bu yüzden şiir yazmak, hem kendini salıvermek hem de kendini inşa etmektir. Ve belki de en güzeli şudur: Şiir bir aynadır; bakan kendini görür. Bu yüzden şiir yazmak, sadece anlatmak değil, paylaşılamayanı paylaşmaya cüret etmektir. Sonuçta, şiir yazmak; susarak bağırmaktır, kelimelerle dokunmaktır. Ve her dize, bir yüreğin titreyişidir... 'Şiir yazmak ve okumak' benim ruhumun dinginliğini sağlayan ve yazarken de mutlu olduğum bir uğraş. Aslında 'yazmak' benim Güvenli Liman'a kaçışımdır.

Bu kitapla bambaşka bir töre hikayesi okuyacaksınız. Bol kahkahalı kimi zaman gözyaşları içinde kimi zaman da öfkeleneceksiniz. Ama bir karakter var ki o sizden biri. Onu seveceğinize emimim. Ezman okumak için gittiği ve orada kalıp çalışmaya başladığı İngiltere'den Mardine yaz tatiline gittiğinde berdel kararıyla Asmin ile evlenmek zorunda kalır. Ne Ezman bu zamana kadar izleyip okuduğumuz bir ağa ne de Asmin boynu bükük bir berdel gelinidir. Ezman başta bu evliliği kabullenmek istemez ve Londra'ya kaçma planları yapar. Sizce bunu başarabilecek mi? Her ikisi de bu kadar alışagelmişin dışında bir karaktere sahipken, evlilikleri ayakta kalabilecek mi? Ezman Ağa'nın ve Asmin'in berdel hikayesini okumaya, okurken hem gülüp hem ağlamaya var mısınız?