Sonbahar, Kış, İlkbahar, Yaz, her gün, her dakika, her saniye, her salise aynı şeyler... Sıkılmıştı genç kız artık son nefesini vermek istiyordu. O soğuk havada öylece uçurumun kenarında bekledi. Belkide birazcık daha olumlu olmalıydı hayata karşı birazcık Mutlu olmayı deneyebilirdi ama yapamazdı çünkü biliyordu kendi karakterini, o farklıydı insanlara göre. En iyisi ölümdü. Daha iyi düşünmeliydi Hayır Hayır!! Düşünemezdi vakit daralıyordu artık gitmesi gerekiyordu. Oturduğu yerden kalktı ve tam dibine geldi uçurumun. Gözyaşlarını tutmadı salıverdi gözündeki hapsedilmiş yağmur damlacıklarını. Derin bir nefes alıp boşluğa baktı umutsuz ruhuyla. İşte tam zamanıydı kendini boşluğa bırakmanın. Tekrar baktı ve genç kız kendini aşağıya doğru bırakıverdi. Atlamadan öncede söyledi son sözlerini Elveda Sonbahar, Elveda Kış, Elveda İlkbahar, Elveda Yaz ve Elveda Hayat...Todos los derechos reservados
1 parte