Bisiklet

Henüz 12 yaşındaydım. Tarih 26 Aralık'tı. Doğum günüm. Doğum gününden birkaç gün önce ailemden bir telefon istemiştim. Maddî sıkıntımız vardı, alamamışlardı. Ama babam hep : "Sana doğum gününde istediğin birşey alacağım!" derdi. Telefon olduğuna emindim. Her neyse. Doğum günümü saat 17:30 civarı kutlayacaktık. Babamın da o gün iş günüydü. Dönüşte bir kaza geçirmiş. Yaralanmıştı. Hastaneye kaldırdılar. Hemen gittik durumu ağır dediler. Yoğun bakıma aldılar. Alkollü biri arabaya çarpmış. Araba da takla atmış. Neyse. Yoğun bakıma alındı babam. 13 gün öyle kaldı. Şükür ki babam o gün iyileşti. Evde otururken babam fenalaştı. Kalp hastasıydı. Hastaneye kaldırdılar. Bana : " Oğlum, ben olmayabi-" derken sözünü kestim. "Öyle birşey yok! ağzından bir daha duymayacağım bunları!" dedim. "Sözümü kesme. Dinle beni! Ailemiz sana emanet. Özür dilerim. Sana aldığım bisiklet kazada parçalandı."dedi. Tam o gitmeden önce onu bir kere öptüm. Ağladık. Ve babam 10 dakika sonra hayata gözlerini yumdu...